چگونه جلوی پارس کردن سگ را بگیریم؟ ۲۰ نکته مفید و تحلیل ۵ داروی پرکاربرد
پارس کردن سگ یک رفتار طبیعی است، اما وقتی بیش از حد شود، میتواند آزاردهنده و مشکلساز شود. در این مقاله، 20 نکته کاربردی برای کاهش پارس کردن سگ و بررسی 5 دارو که گاهی برای این منظور استفاده میشوند، ارائه میدهیم. مهم است بدانید که بهرهگیری از دارو برای کنترل پارس کردن سگ باید تحت نظر دامپزشک و به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود.
20 نکته برای جلوگیری از پارس کردن سگ:
- ✔️
تشخیص علت پارس کردن:
قبل از هر چیز، باید بفهمید چرا سگ شما پارس میکند. آیا از ترس است؟ از سر boredom؟ یا برای جلب توجه؟ - ✔️
آموزش فرمان “ساکت”:
با بهرهگیری از روشهای مثبت، به سگ خود یاد دهید که با شنیدن این فرمان ساکت شود. - ✔️
نادیده گرفتن پارس کردن برای جلب توجه:
اگر سگ شما برای جلب توجه پارس میکند، به او بیتوجهی کنید تا زمانی که ساکت شود. - ✔️
جایزه دادن به سکوت:
هر زمان که سگ شما ساکت بود، او را تشویق کنید و جایزه دهید. - ✔️
اجتناب از محرکها:
سعی کنید محرکهایی که باعث پارس کردن سگ میشوند را شناسایی و از آنها خودداری کنید. - ✔️
تغییر محیط:
گاهی اوقات تغییر چیدمان خانه یا محل خواب سگ میتواند به کاهش پارس کردن کمک کند. - ✔️
آموزش در محیطهای مختلف:
آموزش فرمان “ساکت” را در محیطهای مختلف و با حضور محرکهای گوناگون تمرین کنید. - ✔️
بهرهگیری از وسایل ضد پارس:
قلادههای ضد پارس با اسپری سیترونلا یا ویبره میتوانند (با احتیاط) در برخی موارد موثر باشند. - ✔️
اجتماعی کردن سگ:
سگهای اجتماعیشده کمتر احتمال دارد که از غریبهها یا محیطهای جدید بترسند و پارس کنند. - ✔️
مشاوره با مربی سگ:
یک مربی سگ حرفهای میتواند به شما در شناسایی و رفع مشکلات رفتاری سگتان کمک کند. - ✔️
بهرهگیری از اسباب بازیهای فکری:
اسباب بازیهای فکری میتوانند سگ شما را سرگرم کرده و از boredom جلوگیری کنند. - ✔️
حذف تنش و اضطراب:
مطمئن شوید محیط سگ شما آرام و بدون تنش است. - ✔️
ثبات در آموزش:
تمام اعضای خانواده باید از یک روش آموزشی استفاده کنند. - ✔️
صبر و حوصله:
آموزش سگ زمان میبرد. صبور باشید و ناامید نشوید. - ✔️
بررسی مشکلات پزشکی:
در برخی موارد، پارس کردن بیش از حد ممکن است ناشی از یک مشکل پزشکی باشد. با دامپزشک مشورت کنید. - ✔️
تغذیه مناسب:
تغذیه با کیفیت و مناسب سگ از اهمیت بالایی برخوردار است. - ✔️
آموزش جدا شدن:
به سگ خود یاد دهید که تنها ماندن را تحمل کند و از اضطراب جدایی رنج نبرد. - ✔️
مدیریت انرژی:
سگهای پرانرژی نیاز به ورزش بیشتری دارند تا انرژی خود را تخلیه کنند. - ✔️
تقویت رابطه:
با سگ خود بازی کنید، به او محبت کنید و رابطهتان را تقویت کنید.
بررسی 5 دارو که گاهی برای کنترل پارس کردن سگ استفاده میشوند: (توجه: بهرهگیری از این داروها باید تحت نظر دامپزشک باشد)
داروهای زیر تنها باید به عنوان آخرین راه حل و تحت نظر مستقیم دامپزشک استفاده شوند. عوارض جانبی و خطرات احتمالی باید به طور کامل درک شوند.
توجه:
اطلاعات زیر صرفاً جنبه اطلاعرسانی دارند و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره دامپزشکی در نظر گرفته شوند.
- ✔️
کلومیپرامین (Clomicalm):
یک داروی ضد افسردگی سه حلقهای که میتواند برای درمان اضطراب جدایی و رفتارهای وسواسی در سگها استفاده شود. - ✔️
فلوکستین (Prozac/Reconcile):
یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) که میتواند برای درمان افسردگی، اضطراب و رفتارهای وسواسی در سگها استفاده شود. - ✔️
آلپرازولام (Xanax):
یک داروی ضد اضطراب بنزودیازپینی که میتواند برای درمان اضطراب و ترس در سگها استفاده شود. استفاده طولانی مدت توصیه نمیشود. - ✔️
سفالیگزین (Cephalexin):
درحالی که یک آنتی بیوتیک است، گاهی اوقات برای کاهش التهاب مرتبط با برخی رفتارهای ناشی از استرس استفاده می شود (اما بهرهگیری از آن برای پارس کردن معمولی توصیه نمیشود). - ✔️
ترازودون (Trazodone):
یک داروی ضد افسردگی سروتونینی که میتواند برای درمان اضطراب و بیخوابی در سگها استفاده شود. اغلب برای کاهش استرس قبل از رویدادهای استرسزا مانند ویزیت دامپزشک تجویز میشود.
20 نکته برای کاهش پارس کردن سگ: آیا داروها راه حل مناسبی هستند؟
درک علت پارس کردن سگ
پارس کردن یک رفتار طبیعی در سگ هاست و روشی برای برقراری ارتباط است. قبل از اینکه به دنبال راه حل برای کاهش پارس کردن باشید، باید علت آن را درک کنید. آیا سگ شما از روی ترس، هیجان، تنهایی، یا جلب توجه پارس میکند؟ تشخیص علت پارس کردن، اولین قدم برای یافتن راه حلی موثر و انسانی است. تغییر در محیط، آموزش، و مدیریت رفتاری اغلب میتوانند به طور قابل توجهی پارس کردن را کاهش دهند. به جای سرکوب، هدف باید مدیریت و هدایت پارس کردن به شیوه ای سالم و قابل قبول باشد. در این پست، به بررسی ۲۰ نکته برای کاهش پارس کردن سگ میپردازیم و سپس به موضوع داروها به عنوان یک گزینه احتمالی، اما با احتیاط، خواهیم پرداخت.
20 نکته کاربردی برای کاهش پارس کردن سگ
1. شناسایی محرکها:
مشخص کنید چه چیزهایی باعث پارس کردن سگ شما می شود (صدای زنگ، عبور افراد، حیوانات دیگر و . . . ).
2. حذف یا کاهش محرکها:
تا حد امکان محرکها را از محیط زندگی سگ حذف کنید یا دسترسی سگ به آنها را محدود کنید.
3. آموزش فرمان “ساکت”:
به سگ خود یاد دهید که با شنیدن این فرمان ساکت شود و در صورت سکوت، او را تشویق کنید.
4. آموزش فرمان “برو”:
به سگ یاد دهید که به یک مکان خاص (مانند تختخوابش) برود و در آنجا آرام بگیرد.
5. تمرینات اطاعت:
تمرینات اطاعت منظم میتواند به کاهش اضطراب و افزایش تمرکز سگ کمک کند.
6. ورزش کافی:
مطمئن شوید سگ شما به اندازه کافی فعالیت بدنی دارد تا انرژی خود را تخلیه کند.
7. تحریک ذهنی:
بازی های فکری و اسباب بازی های تعاملی میتوانند ذهن سگ را مشغول کرده و از بی حوصلگی و پارس کردن جلوگیری کنند.
8. ایجاد یک محیط آرام:
یک محیط آرام و بدون استرس برای سگ خود فراهم کنید.
9. تقویت مثبت:
از تشویق و جایزه برای رفتارهای مطلوب (مانند سکوت) استفاده کنید.
10. نادیده گرفتن پارس کردن:
اگر سگ شما برای جلب توجه پارس می کند، او را نادیده بگیرید تا متوجه شود که پارس کردن راه موثری برای جلب توجه نیست.
11. بهرهگیری از صداهای آرامش بخش:
پخش موسیقی آرامش بخش یا صداهای طبیعت میتواند به کاهش اضطراب سگ کمک کند.
12. مشاوره با مربی سگ:
یک مربی سگ حرفه ای میتواند به شما در شناسایی علت پارس کردن و ارائه راه حل های مناسب کمک کند.
13. بهرهگیری از دیفیوزر های فرومونی:
این دیفیوزر ها فرومون های مصنوعی شبیه به فرومون های آرام بخش مادر سگ تولید می کنند.
14. تغییر برنامه روزانه:
گاهی اوقات تغییرات کوچک در برنامه روزانه میتواند به کاهش استرس و اضطراب سگ کمک کند.
15. صبر و حوصله:
آموزش به سگ برای کاهش پارس کردن زمان می برد. صبور باشید و به تمرینات خود ادامه دهید.
16. اجتناب از تنبیه:
تنبیه کردن سگ میتواند باعث ترس و اضطراب بیشتر شود و مشکل را بدتر کند.
17. توجه به زبان بدن سگ:
یاد بگیرید زبان بدن سگ خود را درک کنید تا بتوانید قبل از شروع پارس کردن، به نیازهای او پاسخ دهید.
19. ایجاد یک برنامه تمرینی منظم:
یک برنامه تمرینی منظم میتواند به سگ کمک کند تا احساس امنیت و آرامش بیشتری داشته باشد.
20. مدیریت اضطراب جدایی:
اگر سگ شما هنگام تنهایی پارس می کند، ممکن است دچار اضطراب جدایی باشد. در این صورت، با یک متخصص رفتار حیوانات مشورت کنید.
آیا دارو راه حل مناسبی است؟
در موارد نادر و شدید، زمانی که تمام راه حل های رفتاری دیگر با شکست مواجه شده اند و پارس کردن به طور جدی بر کیفیت زندگی سگ و خانواده او تاثیر می گذارد، دارو ممکن است به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شود. باید بدانید دارو هرگز نباید به عنوان جایگزینی برای آموزش، مدیریت، و اصلاح رفتار استفاده شود. دارو تنها میتواند به عنوان یک کمک کننده در کنار این روش ها عمل کند. بهرهگیری از دارو برای کاهش پارس کردن سگ باید تحت نظر مستقیم یک دامپزشک متخصص رفتار حیوانات انجام شود. دامپزشک پس از بررسی دقیق سابقه پزشکی و رفتاری سگ، ممکن است داروهای خاصی را تجویز کند که به کاهش اضطراب یا تحریک پذیری کمک کنند.
برخی از داروهایی که ممکن است برای کاهش پارس کردن سگ تجویز شوند عبارتند از:
داروهای احتمالی (با احتیاط و زیر نظر دامپزشک)
1. ضد افسردگی ها (مانند فلوکستین، سرترالین):
این داروها میتوانند به کاهش اضطراب و استرس در سگ هایی که به دلیل این عوامل پارس می کنند، کمک کنند.
2. ضد اضطراب ها (مانند آلپرازولام، کلونازپام):
این داروها میتوانند به طور موقت اضطراب سگ را کاهش دهند، اما باید با احتیاط و فقط در موارد خاص استفاده شوند.
3. داروهای مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI):
این داروها با افزایش سطح سروتونین در مغز به تنظیم خلق و خو و کاهش اضطراب کمک می کنند.
4. داروهای ضد روان پریشی (مانند آسپرین):
در موارد بسیار نادر و شدید، ممکن است از این داروها برای کنترل رفتارهای پرخاشگرانه یا تحریک پذیری شدید استفاده شود.
5. مکمل های طبیعی (مانند ال-تئانین، بابونه):
برخی از مکمل های طبیعی ممکن است به آرامش سگ کمک کنند، اما قبل از بهرهگیری از آنها حتماً با دامپزشک مشورت کنید.
