تربیت حیوانات

چگونه می‌توان بیماری کلیوی سگ‌تان را با ۱۹ توصیه مفید بهبود داد؟

کلیه ها نقش حیاتی در فیلتر کردن مواد زائد از خون، تنظیم فشار خون، تولید هورمون ها و حفظ تعادل آب و الکترولیت ها در بدن دارند. وقتی کلیه ها به درستی کار نکنند، مواد زائد در بدن جمع می شوند و منجر به بروز مشکلات جدی می شوند.

  • ✔️

    افزایش تشنگی و ادرار (پلی یوریا و پلی دیپسیا):

    این یکی از اولین علائم قابل توجه است.
  • ✔️

    کاهش اشتها و کاهش وزن:

    سگ شما ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد و به تدریج وزن کم کند.

  • ✔️

    بی حالی و ضعف:

    سگ ممکن است کم انرژی تر از حد معمول باشد و به راحتی خسته شود.
  • ✔️

    استفراغ و اسهال:

    این علائم نشان دهنده تجمع مواد سمی در بدن هستند.
  • ✔️

    بوی بد دهان (بوی آمونیاک):

    این علامت به دلیل تجمع اوره در خون ایجاد می شود.
  • ✔️

    زخم های دهان:

    این زخم ها به دلیل تحریک ناشی از اوره ایجاد می شوند.
  • ✔️

    کم آبی بدن:

    کلیه ها در تنظیم آب بدن نقش دارند و اختلال در عملکرد آنها می‌تواند منجر به کم آبی شود.
  • ✔️

    پوشش موی نامرتب و کدر:

    بیماری کلیوی می‌تواند بر سلامت پوست و موی سگ تأثیر بگذارد.
  • ✔️

    فشار خون بالا:

    بیماری کلیوی می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود.
  • ✔️

    کم خونی:

    کلیه ها هورمونی به نام اریتروپویتین تولید می کنند که برای تولید گلبول های قرمز ضروری است.
  • ✔️

    بی اشتهایی (Anorexia):

    امتناع کامل از خوردن غذا.
  • ✔️

    درد شکم:

    ممکن است سگ شما در ناحیه شکم حساس باشد.
  • ✔️

    عدم تعادل:

    به دلیل اختلال در الکترولیت ها.
  • ✔️

    تشنج:

    در موارد پیشرفته بیماری کلیوی.
  • ✔️

    ادرار خونی (Hematuria):

    وجود خون در ادرار.
  • ✔️

    ادرار ابری (Cloudy urine):

    ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.
  • ✔️

    ناتوانی در ادرار کردن:

    انسداد یا مشکلات عصبی میتوانند باعث این مشکل شوند.
  • ✔️

    بزرگ شدن کلیه ها:

    قابل تشخیص با لمس شکم توسط دامپزشک.
  • ✔️

    تغییر در رفتار:

    تحریک پذیری، بی قراری یا گیجی.

تشخیص بیماری کلیوی معمولاً از طریق معاینه فیزیکی، آزمایش خون (بررسی سطح BUN و کراتینین)، آزمایش ادرار و تصویربرداری (سونوگرافی یا رادیوگرافی) انجام می شود. آزمایش خون برای بررسی عملکرد کلیه و آزمایش ادرار برای ارزیابی توانایی کلیه ها در تمرکز ادرار ضروری است. درمان بیماری کلیوی بسته به شدت بیماری و علت اصلی آن متفاوت است. هدف اصلی درمان، مدیریت علائم، کاهش سرعت پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی سگ است. درمان ها میتوانند شامل موارد زیر باشند:

تغذیه درمانی (رژیم غذایی مخصوص کلیه)، مصرف آب کافی، داروهای کنترل کننده فشار خون، داروهای کاهش دهنده حالت تهوع و استفراغ، مکمل های فسفر بایندر (برای کاهش سطح فسفر در خون)، داروهای محرک تولید گلبول های قرمز (برای درمان کم خونی) و در موارد شدید، دیالیز یا پیوند کلیه.

19 نکته در مورد بیماری کلیه در سگ ها: علائم، تشخیص و درمان

1. افزایش تشنگی و ادرار (پلی یوریا/پلی دیپسی)

افزایش غیرمعمول در مصرف آب و به دنبال آن افزایش حجم ادرار، اغلب اولین نشانه قابل مشاهده بیماری کلیه در سگ ها است. این علامت به دلیل ناتوانی کلیه ها در تغلیظ ادرار ایجاد می شود. ممکن است متوجه شوید سگ شما کاسه آب را سریعتر خالی می کند یا بیشتر از حد معمول ادرار می کند. دقت کنید این نشانه می‌تواند با بیماری های دیگر مانند دیابت نیز مشترک باشد، بنابراین بررسی دامپزشکی ضروری است. ممکن است سگتان در طول شب بیشتر نیاز به بیرون رفتن برای ادرار داشته باشد. در مراحل اولیه بیماری، این افزایش تشنگی و ادرار ممکن است بسیار جزئی باشد و به راحتی نادیده گرفته شود. به مرور زمان، با پیشرفت بیماری، این علامت واضح تر و جدی تر می شود. توجه به این تغییرات رفتاری می‌تواند در تشخیص زودهنگام بیماری کلیوی کمک کند.

2. کاهش اشتها و وزن

بیماری کلیه می‌تواند باعث کاهش اشتها در سگ ها شود. این امر به دلیل تجمع مواد سمی در خون و حالت تهوع ناشی از آن رخ می دهد. کاهش اشتها منجر به کاهش وزن می شود که می‌تواند به تدریج یا ناگهانی اتفاق بیفتد. ممکن است سگ شما به غذای مورد علاقه اش علاقه نشان ندهد یا به طور کلی از غذا خوردن امتناع کند. بی اشتهایی طولانی مدت می‌تواند منجر به سوء تغذیه و ضعف عمومی شود. در برخی موارد، ممکن است سگ شما فقط غذاهای نرم و مرطوب را بخورد. بررسی منظم وزن سگ می‌تواند به تشخیص زودهنگام این علامت کمک کند. همراه با کاهش اشتها، ممکن است سگ شما بی حال و کم انرژی نیز به نظر برسد.

3. استفراغ و اسهال

تجمع مواد سمی در خون (اورمی) ناشی از نارسایی کلیه می‌تواند باعث تحریک دستگاه گوارش و در نتیجه استفراغ و اسهال شود. استفراغ و اسهال می‌تواند منجر به کم آبی بدن و تشدید بیماری کلیه شود. استفراغ ممکن است به صورت گاه به گاه یا مکرر اتفاق بیفتد. مدفوع ممکن است آبکی یا حاوی خون باشد. در برخی موارد، ممکن است سگ شما همزمان استفراغ و اسهال را تجربه کند. در صورت مشاهده استفراغ یا اسهال، باید سگ خود را هیدراته نگه دارید و با دامپزشک مشورت کنید. استفراغ و اسهال می‌تواند نشانه ای از مراحل پیشرفته بیماری کلیوی باشد.

4. بوی بد دهان (اورمیک)

بوی بد دهان، مخصوصا بویی شبیه آمونیاک یا ادرار، نشانه ای از تجمع مواد سمی در خون (اورمی) ناشی از بیماری کلیه است. این بو به دلیل تجزیه اوره در بزاق دهان ایجاد می شود. بوی بد دهان می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد. تمیز کردن دندان ها ممکن است به طور موقت بوی بد را کاهش دهد، اما مشکل اصلی را حل نمی کند. این علامت معمولا در مراحل پیشرفته بیماری کلیوی ظاهر می شود. اگر بوی بد دهان همراه با سایر علائم بیماری کلیوی مشاهده شد، باید به سرعت به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ شما کمک کند.

5. زخم های دهان و زبان

تجمع سموم در بدن ناشی از نارسایی کلیه می‌تواند باعث ایجاد زخم های دردناک در دهان و زبان شود. این زخم ها میتوانند باعث درد و ناراحتی در هنگام غذا خوردن شوند. زخم ها ممکن است به صورت قرمزی، التهاب یا زخم های باز ظاهر شوند. ممکن است سگ شما به دلیل درد از غذا خوردن امتناع کند. بررسی منظم دهان سگ می‌تواند به تشخیص زودهنگام این علامت کمک کند. در صورت مشاهده زخم در دهان، باید به دامپزشک مراجعه کنید. درمان دارویی و مراقبت های حمایتی می‌تواند به کاهش درد و بهبود زخم ها کمک کند.

6. کم خونی

کلیه ها نقش مهمی در تولید هورمون اریتروپویتین دارند که برای تولید گلبول های قرمز خون ضروری است. در بیماری کلیه، تولید این هورمون کاهش می یابد و منجر به کم خونی می شود. کم خونی می‌تواند باعث ضعف، خستگی و رنگ پریدگی لثه ها شود. ممکن است سگ شما سریعتر از حد معمول خسته شود. کم خونی می‌تواند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شود. دامپزشک می‌تواند با انجام آزمایش خون، کم خونی را تشخیص دهد. درمان کم خونی ممکن است شامل تزریق هورمون اریتروپویتین یا انتقال خون باشد. کم خونی می‌تواند یکی از عوارض جدی بیماری کلیوی باشد.

7. فشار خون بالا (هایپرتنشن)

بیماری کلیه می‌تواند باعث افزایش فشار خون در سگ ها شود. کلیه ها نقش مهمی در تنظیم فشار خون دارند و آسیب به آنها می‌تواند این تعادل را برهم بزند. فشار خون بالا می‌تواند به اندام های مختلف بدن از جمله چشم ها، قلب و مغز آسیب برساند. فشار خون بالا اغلب بدون علامت است، اما در برخی موارد می‌تواند باعث تاری دید، خونریزی بینی یا تشنج شود. دامپزشک می‌تواند با اندازه گیری فشار خون، فشار خون بالا را تشخیص دهد. درمان فشار خون بالا ممکن است شامل داروهای کاهش دهنده فشار خون و تغییرات در رژیم غذایی باشد. کنترل فشار خون بالا برای حفظ سلامت کلی سگ مبتلا به بیماری کلیوی بسیار مهم است. فشار خون بالا می‌تواند به عنوان یک چرخه معیوب عمل کند و آسیب به کلیه ها را تشدید کند.

8. تشنج

در موارد پیشرفته بیماری کلیه، تجمع سموم در مغز می‌تواند باعث تشنج شود. تشنج می‌تواند به صورت حرکات غیرقابل کنترل بدن، از دست دادن هوشیاری و یا خیره شدن ظاهر شود. تشنج ها میتوانند کوتاه یا طولانی مدت باشند. در صورت مشاهده تشنج در سگ خود، باید فورا با دامپزشک تماس بگیرید. درمان تشنج ها ممکن است شامل داروهای ضد تشنج باشد. تشنج ها نشانه ای از آسیب جدی به مغز هستند و باید به سرعت درمان شوند. در برخی موارد، تشنج ها میتوانند به دلیل عدم تعادل الکترولیتی ناشی از بیماری کلیه ایجاد شوند.

9. عدم تعادل الکترولیتی

کلیه ها نقش مهمی در حفظ تعادل الکترولیت ها در بدن دارند. در بیماری کلیه، این تعادل برهم می خورد و می‌تواند منجر به مشکلات مختلفی شود. عدم تعادل الکترولیتی می‌تواند باعث ضعف، بی حالی، تشنج و یا مشکلات قلبی شود. دامپزشک می‌تواند با انجام آزمایش خون، عدم تعادل الکترولیتی را تشخیص دهد. درمان عدم تعادل الکترولیتی ممکن است شامل تزریق مایعات و الکترولیت ها باشد. اصلاح عدم تعادل الکترولیتی برای بهبود وضعیت عمومی سگ مبتلا به بیماری کلیوی بسیار مهم است. شایع ترین عدم تعادل الکترولیتی در بیماری کلیه شامل افزایش سطح فسفر و کاهش سطح پتاسیم است. عدم تعادل الکترولیتی می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در عملکرد عضلات و اعصاب شود.

10. بی حالی و ضعف

تجمع سموم در خون و کم خونی ناشی از بیماری کلیه می‌تواند باعث بی حالی و ضعف عمومی در سگ ها شود. ممکن است سگ شما کمتر از حد معمول فعال باشد و بیشتر بخوابد. ممکن است سگ شما تمایلی به بازی کردن یا رفتن به پیاده روی نداشته باشد. بی حالی و ضعف می‌تواند به تدریج یا ناگهانی ایجاد شود. در صورت مشاهده بی حالی و ضعف در سگ خود، باید با دامپزشک مشورت کنید. درمان بیماری کلیوی و مراقبت های حمایتی می‌تواند به بهبود سطح انرژی سگ کمک کند. بی حالی و ضعف می‌تواند نشانه ای از پیشرفت بیماری کلیوی باشد.

11. درد در ناحیه کلیه

در برخی موارد، سگ مبتلا به بیماری کلیه ممکن است در ناحیه کلیه خود احساس درد کند. این درد می‌تواند به صورت حساسیت به لمس یا ناراحتی در هنگام حرکت ظاهر شود. ممکن است سگ شما از لمس شدن در ناحیه کمر یا پهلو خود اجتناب کند. درد کلیه می‌تواند ناشی از التهاب، عفونت یا انسداد در کلیه ها باشد. دامپزشک می‌تواند با انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات تصویربرداری، علت درد را تشخیص دهد. درمان درد کلیه ممکن است شامل داروهای ضد درد و یا درمان علت زمینه ای بیماری باشد. درد کلیه می‌تواند باعث بی قراری و کاهش کیفیت زندگی سگ شود. مسکن ها باید تحت نظر دامپزشک مصرف شوند، زیرا برخی از آنها میتوانند برای کلیه ها سمی باشند.

12. مشکلات بینایی

فشار خون بالا ناشی از بیماری کلیه می‌تواند به رگ های خونی چشم آسیب برساند و منجر به مشکلات بینایی شود. این مشکلات می‌تواند شامل تاری دید، خونریزی در چشم و یا حتی کوری باشد. ممکن است سگ شما به اشیاء برخورد کند یا در حرکت در محیط ناآشنا دچار مشکل شود. تغییرات در ظاهر چشم، مانند قرمزی یا کدر شدن، نیز می‌تواند نشانه ای از مشکلات بینایی باشد. دامپزشک می‌تواند با انجام معاینات چشم، مشکلات بینایی ناشی از فشار خون بالا را تشخیص دهد. کنترل فشار خون بالا می‌تواند به جلوگیری از پیشرفت مشکلات بینایی کمک کند. در برخی موارد، آسیب به چشم ممکن است غیرقابل برگشت باشد. تشخیص زودهنگام و درمان به موقع فشار خون بالا می‌تواند از آسیب دائمی به بینایی سگ جلوگیری کند.

13. تغییر در الگوی خواب

سگ مبتلا به بیماری کلیه ممکن است دچار تغییر در الگوی خواب خود شود. این تغییر می‌تواند شامل بی خوابی، خواب آلودگی بیش از حد و یا بیدار شدن مکرر در طول شب باشد. ممکن است سگ شما در یافتن یک موقعیت راحت برای خوابیدن دچار مشکل شود. تغییر در الگوی خواب می‌تواند ناشی از ناراحتی، درد و یا عدم تعادل هورمونی ناشی از بیماری کلیه باشد. ایجاد یک محیط آرام و راحت برای خوابیدن می‌تواند به بهبود الگوی خواب سگ کمک کند. در صورت مشاهده تغییرات قابل توجه در الگوی خواب سگ، باید با دامپزشک مشورت کنید. بررسی سایر علائم بیماری کلیه می‌تواند به تشخیص علت تغییرات در الگوی خواب کمک کند. داروهای تجویزی توسط دامپزشک ممکن است به بهبود کیفیت خواب سگ کمک کنند.

14. بی اختیاری ادرار

در مراحل پیشرفته بیماری کلیه، سگ ممکن است دچار بی اختیاری ادرار شود. این بدان معناست که سگ قادر به کنترل ادرار خود نیست و ممکن است در خانه ادرار کند. بی اختیاری ادرار می‌تواند ناشی از ضعف عضلات مثانه، آسیب عصبی و یا افزایش تولید ادرار باشد. بی اختیاری ادرار می‌تواند برای صاحب سگ و خود سگ بسیار ناراحت کننده باشد. ایجاد یک برنامه منظم برای بیرون بردن سگ و فراهم کردن پدهای ادراری می‌تواند به مدیریت بی اختیاری ادرار کمک کند. دامپزشک ممکن است داروهایی برای کمک به کنترل بی اختیاری ادرار تجویز کند. بررسی سایر علائم بیماری کلیه می‌تواند به تشخیص علت بی اختیاری ادرار کمک کند. در برخی موارد، جراحی ممکن است برای درمان بی اختیاری ادرار لازم باشد.

15. تجمع مایعات (ادم)

بیماری کلیه می‌تواند باعث تجمع مایعات در بدن شود که به آن ادم می گویند. این تجمع مایعات می‌تواند در اندام های مختلف بدن مانند پاها، شکم و صورت دیده شود. ادم می‌تواند باعث تورم و سفتی در اندام های مبتلا شود. ادم می‌تواند ناشی از ناتوانی کلیه ها در دفع مایعات اضافی از بدن باشد. دامپزشک می‌تواند با انجام معاینات فیزیکی و آزمایشات خون، ادم را تشخیص دهد. درمان ادم ممکن است شامل داروهای ادرارآور و محدود کردن مصرف نمک باشد. ادم می‌تواند نشانه ای از پیشرفت بیماری کلیوی باشد. کنترل ادم می‌تواند به بهبود راحتی و کیفیت زندگی سگ کمک کند.

16. ریزش مو و خشکی پوست

بیماری کلیه می‌تواند بر سلامت پوست و موی سگ تاثیر بگذارد. ممکن است سگ شما دچار ریزش مو، خشکی پوست، شوره و یا خارش شود. این مشکلات پوستی می‌تواند ناشی از عدم تعادل مواد مغذی، کم آبی بدن و یا تجمع سموم در بدن باشد. تغذیه مناسب، آبرسانی کافی و بهره‌گیری از شامپوهای ملایم می‌تواند به بهبود سلامت پوست و موی سگ کمک کند. دامپزشک ممکن است مکمل های غذایی برای بهبود سلامت پوست و مو تجویز کند. بررسی سایر علائم بیماری کلیه می‌تواند به تشخیص علت مشکلات پوستی کمک کند. در برخی موارد، مشکلات پوستی ممکن است ناشی از عفونت های ثانویه باشد که نیاز به درمان جداگانه دارند. حمام کردن بیش از حد می‌تواند خشکی پوست را تشدید کند.

17. ناتوانی در پریدن یا بالا رفتن از پله ها

ضعف عضلانی و کم خونی ناشی از بیماری کلیه می‌تواند باعث شود که سگ شما در پریدن یا بالا رفتن از پله ها دچار مشکل شود. ممکن است سگ شما نیاز به کمک برای بالا رفتن از پله ها داشته باشد. ایجاد سطح شیب دار یا بهره‌گیری از پله های مخصوص حیوانات خانگی می‌تواند به سگ کمک کند تا به مکان های مرتفع دسترسی پیدا کند. ورزش منظم و تغذیه مناسب می‌تواند به حفظ قدرت عضلانی سگ کمک کند. دامپزشک ممکن است داروهایی برای کمک به بهبود قدرت عضلانی سگ تجویز کند. بررسی سایر علائم بیماری کلیه می‌تواند به تشخیص علت ضعف عضلانی کمک کند. در برخی موارد، درد مفاصل نیز می‌تواند به ناتوانی در پریدن یا بالا رفتن از پله ها کمک کند.

18. تغییر در رفتار

سگ مبتلا به بیماری کلیه ممکن است دچار تغییر در رفتار خود شود. این تغییرات می‌تواند شامل تحریک پذیری، بی قراری، گیجی و یا افسردگی باشد. ممکن است سگ شما کمتر از حد معمول با شما ارتباط برقرار کند. این تغییرات رفتاری می‌تواند ناشی از ناراحتی، درد، عدم تعادل هورمونی و یا تجمع سموم در مغز باشد. ایجاد یک محیط آرام و قابل پیش بینی برای سگ می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. دامپزشک ممکن است داروهایی برای کمک به مدیریت تغییرات رفتاری تجویز کند. بررسی سایر علائم بیماری کلیه می‌تواند به تشخیص علت تغییرات رفتاری کمک کند. در برخی موارد، تغییرات رفتاری ممکن است ناشی از مشکلات پزشکی دیگری باشد.

19. کاهش دمای بدن (هیپوترمی)

در مراحل پایانی بیماری کلیه، سگ ممکن است دچار کاهش دمای بدن شود. این بدان معناست که دمای بدن سگ کمتر از حد طبیعی است. هیپوترمی می‌تواند ناشی از ناتوانی بدن در حفظ گرما، ضعف عضلانی و یا کاهش فعالیت متابولیک باشد. هیپوترمی یک وضعیت خطرناک است و نیاز به درمان فوری دارد. گرم کردن سگ با پتو و کمپرس گرم می‌تواند به افزایش دمای بدن کمک کند. دامپزشک ممکن است مایعات گرم و داروهایی برای کمک به افزایش دمای بدن تجویز کند. هیپوترمی نشانه ای از بیماری جدی است و نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. اندازه گیری منظم دمای بدن سگ می‌تواند به تشخیص زودهنگام هیپوترمی کمک کند.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا